سیستم مدیریت پورتال پایگاه خبری نشاط شهر

به گزارش نشاط شهر، در این باره گفتگویی با یکی از زنان کهن سال شهر داشتیم و از رسوم قدیمی مردم در روزگاران قدیم جویا شدیم. این بانوی بهاری در ابتدا از رسوم قدیمی مردم در ارسال هدایا به منزل تازه عروس گفت: در روزگاران قدیم مردم بیشتر به رسم ها پایبند بودند یکی از این رسم ها بردن هدیه از خانه داماد به خانه نوعروس بود که البته الان هم این رسم اجرا می شود اما نه با آن سبک.

این بانوی بهاری ادامه داد:

آن موقع رسم بود که خانواده داماد برای خانواده تازه عروسشان که تازه نامزد کرده هدایایی تدارک دیده و برایش ببرند. این هدیه از خوردنی هایی مثل هندوانه ترش، خربزه ترش، هندوانه، آجیل هایی همچون پسته ، بادام زمینی، گردو، مویز، سنجد، تخمه هندوانه و تخمه خربزه بوداده، قوتو گرفته تا یک جعبه نقل و یک جعبه نان برنجی و یک خلعتی مثل روسری قرمز برای عروس بود.

آن موقع شیرینی کم بود و میوه هایی مثل پرتقال و سیب زیاد نبود ، به خاطر همین از نقل و ترشی هندوانه و ترشی خربزه استفاده می کردند. حتی آجیل به این شکل و گرانی هم نبود ، خانواده ها خودشان به بودادن تخمه هندوانه و تخمه خربزه می پرداختند و تدارک اینها هزینه چندانی برای خانواده ها نداشت . حتی هدیه ای که برای عروس برده می شد قیمت پایینی داشت تا داماد برای آن خیلی به زحمت نیفتد.

در شب یلدا بعد ازشام همه این هدایا را در چند سینی قرار می دادند و پارچه قرمز روی آن می کشیدند و روی سرشان قرار می دادند و خانواده داماد به همراه چند تن از افراد فامیل به خانه عروس می بردند. خانواده دختر با دود کردند اسفند از خانواده داماد استقبال می کرد و سپس همه در خانه دختر جمع می شدند و با نواختن دف و تمبک به شعر خوانی می پرداختند و میهمانان از آجیل و تنقلات میل می کردند و این گونه این شب را جشن می گرفتند.

در آن موقع فامیل های نزدیک داماد که با آنها همراه شده بودند هم با خود هدیه کوچکی برای عروس می بردند و به عروس تقدیم می کردند، هدایایی با قیمت پایین در حد روسری یا جوراب یا یک جعبه نقل و خانواده های مرفه که وضع مالی بهتری داشتند خلعتی سنگین تری مثل یک قواره پارچه چادری یا پیرهنی برای عروس هدیه می بردند.

این بانوی بهاری در ادامه گفت: رسم هدیه بردن خانواده داماد برای تازه عروس هنوز هم برقرار است اما دیگر به آن شکل و با دعوت از اعضای فامیل نیست. الان خانواده ها که وضعیت مالی بهتری دارند هدیه خود را به یک قطعه طلا و یا هدایای گرانقیمت تغییر داده اند و گاهی دیده می شود که تجملات هدیه شب چله و میوه و آجیل آن بسیار گرانقیمت تمام می شود و دیگر آن سادگی را در آن نمی بینیم.

این بانوی بهاری یکی دیگر از رسوم قدیمی مردم بهار در این شب را جمع شدن همه اقوام در منزل بزرگ فامیل بیان کرد و گفت: در این شب همه اعضای فامیل در منزل یکی از بزرگان فامیل جمع می شدند و با خوردن تنقلاتی مثل کدو ، لبو، تخمه هندوانه بوداده ، شی شیره و سنجد و مویز و دیگر میوه ها و آجیل ها به گفتن داستان هایی از کتاب های قدیمی مثل شعر تورکی کوراوغلی می پرداختند.

یکی دیگر از اسباب شادی در این شب فال کوزه بود ، به طوریکه در یک کوزه پر آب هر یک از اعضای حاضر یک شی کوچک مثل دکمه یا مهره می انداختند و یک نفر به شعر خوانی می پرداخت و دختر کوچکی به تصادف یک مهره از کوزه خارج می کرد و به حاضرین نشان می داد و صاحب مهره با شعر خوانده شده فال خود را درمی یافت.

به گزارش خبرنگار نشاط شهر، یکی از میراث ما فرهنگ و آداب و رسوم ما می باشد و طی سالیان دراز شاهد آن هستیم که این رسوم با تغییراتی مواجه شده و تجمل گرایی با آن عجین شده است به گونه ای که این رسوم بیش از آنکه موجب شادی و دورهمی خانواده ها باشد مایه زحمت و خرج اضافی می باشد.

این تجملات را از دورهمی های خانوادگی تا رسوم بردن هدیه شب چله برای نوعروس می توان دید. به طوریکه شاهدیم که هدایای عروس از یک روسری به سرویس طلا و آجیل و میوه گران قیمت تبدیل شده و به جای آنکه مایه شادی خانواده ها باشد ، موجب دل نگرانی خانواده ها و ترس از این آداب و رسوم و هزینه گزاف آن شده است.

حتی در دورهمی های خانوادگی هم شاهدیم که تجملات گاهی بر شادی و شعف این شب پیشی گرفته و اسباب زحمت میزبان را فراهم می کند.

آنچه که باید بیش از پیش به آن توجه کرد این است که سعی کنیم به سنت های قدیمی پایبند باشیم و تجملات را به این رسوم راه ندهیم. فراموش نکنیم که این رسوم بهانه ای برای دور هم جمع شدن و شاد بودن است نباید تجملات و ترس از خرج های اضافی مانع این دورهمی ها شود.

انتهای پیام/ص