سیستم مدیریت پورتال پایگاه خبری نشاط شهر

به گزارش نشاط شهر، جامعه ای که اهمیتی به این گونه تولیدات و خالقان آن ندهد مسلما دچار ناملایماتی از قبیل عقب ماندگی فرهنگی، بد سلیقگی هنری و بی تفاوتی شهروندان به بحث زیبایی شناسی شهری خواهد شد.
شهر بهار یکی از شهرهای هنر پرور است که متاسفانه در سایه ی بی اهمیتی مسئولین و نهادهای مرتبط و کارشکنی گروه های ضد فرهنگی و تندرو همیشه در معرض آسیب های جدی بوده است.
بهترین راه حل برای رفع این بی تفاوتی و بی اهمیتی، رفع و حذف تبعیض و زدودن گرد و خاک فراموشی از هنر بهار و پر رنگ تر کردن نقش هنرمندان در سطح شهر است.
این مهم باید توسط نهادهای مرتبط مثل اداره ی فرهنگ و ارشاد اسلامی، کانون میعاد زیر نظر اداره ی آموزش و پرورش، کانون پرورشی و فکری کودکان و نوجوانان و...اجرا شود.
اما متاسفانه در این چند سال شاهدبی توجهی و فعالیت کمرنگ این نهادها بوده ایم.
انگار که فقط وظیفه دارند تا وقت اداری را سپری کنند و کاری به فعالیت های فرهنگی و هنری نداشته باشند.
اگر بنا بر آسیب شناسی باشد باید بگویم بومی نبودن اکثریت کارمندان و روسای این ادارات ، سازمان ها و نهادها دلیل مهمی بر عقب ماندگی و عدم توفیق و پیشرفت فرهنگ و هنر در این شهر است.
در نظر بگیرید رئیس یک اداره و کارمندانش اهل شهر بهار نیستن و در پایان وقت اداری از بهار به سوی خانه و کاشانه ی خود روان می شوند تا فردا صبح دوباره بر سر کارشان تشریف بیاورند. در این حالت چه اتفاقی می افتد؟
همان اتفاقاتی که در بالا اشاره شد زاییده ی همین امر است. آنان هیچ دغدغه ای برای پیشرفت و ایجاد فضاهای آموزشی و پرورشی فرزندان ما و خانواده های بهاری ندارند چون در این شهر زندگی نمی کنند تا مشکلات و کمبودهای مرتبط با حوزه ی کاری شان را بدانند. آنان هرگز نمی توانند تصور کنند که یک خانواده ی بهاری چگونه می تواند اوقات فراغت فرزندش را پر کند.
علاوه بر این شهروند بهاری هم در بروز این مشکل سهیم است. چگونه؟
به تجربه برایمان ثابت شده است که شهروند بهار اهل مطالبه گری و پیگیری حق و حقوقش نیست. انگار که هیچگاه به کمبودهای شهرش فکر نمی کند. انگار که این خلاء را حس نمی کند. فقط نگاه می کند و دم نمی زند. همیشه فکر می کند که دیگران مشکلاتش را حل خواهند کرد اما دریغ از اینکه تا حقت را طلب نکنی چیزی به دست نمی آوری.
مشکل فرهنگ و هنر بهار هم جزو مهمترین مشکلات شهر است که باید از مسئولان بالادست مطالبه کرد. شاید به اندازه ی مشکلات معیشتی اهمیت نداشته باشد اما مسلما اهمیتش به حدی است که آینده ی فرزندان این شهر را تهدید کند.
در اولین قدم این چند پیشنهاد می تواند به حرکت چرخ فرنگ و هنر این شهر کمک کند:
ساخت یک فرهنگسرا توسط شهرداری بهار مجهز به سالن 500 نفره ، پلاتوی تئاتر ،گالری برای برگزاری نمایشگاه های هنرهای تجسمی،اتاق های متعدد برای فعالیت های انجمن های مختلف به انضمام یک حیاط بزرگ برای اجرای نمایش های خیابانی و نمایش فیلم و...
نصب بنر در سطح شهر از فعالیت های هنرمندان به منظوراطلاع رسانی به شهروندان
ایجاد موزه ی مردم شناسی و هنری در سطح شهر و خریداری آثار هنرمندان بهاری
برگزاری جشنواره های فرهنگی، هنری در فصول مختلف سال با محوریت توانمندی های بهار
حمایت از سمن ها و موسسات فرهنگی و هنری خصوصی
چاپ ویژه نامه های ادبی، هنری به صورت فصلی

گفتنی است میتوان این پیشنهاد ها را ادامه داد اما همین قدر هم کافی است تا دانسته شود هنرمندان بهار در صورت خواست مسئولین برای انجام این امور مهم در کنار آنان خواهند بود و از این حرکت حمایت خواهند کرد.
در پایان می توان این سوال را مطرح کرد که بود و نبود بعضی از این نهاد های فرهنگی و هنری چه سودی برای این شهر دارند؟ آیا تا به حال اندیشیده اید که خروجی فلان کانون و... چه بوده است؟

نگارش
سعید جلیلی هنرمند