سیستم مدیریت پورتال پایگاه خبری نشاط شهر

قسمت دوم:

در صدو پنجاه سال اخیر تاریخ بهار برآمدن و اوج و فرود، دو طایفه یا به عبارت بهتر دو خاندان، در اشتهار بهار و تغییر و تکوین فضای فرهنگی، سیاسی و اجتماعی آن بسیار مهم و تأثیرگذار بوده است بدان حد که آثار و تبعات ظهور و افول ایشان تا امروز باقی بوده و شاید برای سالهای سال هم باقی بماند. یکی برآمدن خاندان قراگوزلو است که تعدادی از ایشان جزو خوانین همدان بشمار می روند و در ساختار سیاسی حاکمیت قاجار و پهلوی عهده دار مناصب بسیاری بوده اند دیگر خاندان بهاری در بهار و همدان که بعنوان مجاهد و روحانی و فقیه و مفسر شناخته شده اند. به عبارت روشن این دو دسته زمام امور دین و دنیای مردم را در ید تصرف داشته اند.

در مورد فقره اول از آنجا که تعدادی از ایشان جزو رجال سیاسی و مشهور حاکمیت قاجار و پهلوی اند، کتب، مقالات و پژوهش های فراوانی در خصوص خاستگاه و محل زندگی و رفتارها و شیوه ملک داری و مردم داری و حسنات و سیئات ایشان به تألیف درآمده و به دلیل گستردگی بیش از حد موضوع و دایره حضور و فعالیت ایشان در عرصه های مختلف سیاسی و اجتماعی و... همچنان ناگفته های بسیاری در این مورد هست.

در مورد فقره دوم جز یکی دو مورد که دایره تاثیرات ایشان خارج از بهار و در سطح کشور و استان مطرح بوده  از بقیه جز در بهار  ذکر خیر چندانی به میان نیست و  بسیاری از وجوه زندگانی این طبقه و این گروه پنهان مانده یا سخنان و خاطرات بسیاری بصورت افواهی در میان مردم رایج است ولی به رشته کتابت نیامده و بسیاری نیز به فراموشی سپرده شده اند.

سلسله نوشته های حاضر نگاه و تحلیلی گذرا از ظهور و حضور و نقش آفرینی های گوناگون این دو دسته در عرصات سیاسی و اجتماعی و مذهبی و نهایتا کنار رفتن ایشان از عرصه های مختلف است.

باید گفت که در این میان برای هر دو دسته از جمله خوانین همدان (شامل ناصر الملک بهاری و ضیا الملک و بها الملک قراگوزلو و ...)و از گروه دوم برای آیت الله شیخ محمد باقر بهاری نوشته ها و پژوهش های مرحوم دکتر اذکایی از اهمیت ویژه ای برخوردار و در این زمینه واجد فضل تقدم و تقدم فضل است،  البته که نقدهای فراوانی نیز برآن وارد بوده و هست و مرحوم در پژوهش های تاریخی خویش با همه علم و تسلط و توانایی خاص با نیش قلم اندکی بهاریان یا به عبارت بهتر ترکان شمال همدان را نواخته است. و آن مرحوم در این مورد موضع گیری خاصی داشت که خالی از تعصبی و تربدی نبود. این کنایات گاه تند و تلخ هم در مقالات و هم در کتب تالیفی ایشان از، جمله همدان نامه در باب قراگوزلوها و بهار بازتاب یافته است.

ادامه دارد.....

جواد نوری

انتهای پیام/ص