سیستم مدیریت پورتال پایگاه خبری نشاط شهر

به گزارش نشاط شهر، شادروان استاد حاج محمد علی شفیعی در هفتم‌ مرداد ماه ۱۳۰۹ در شهر بهار و در خانواده ای مذهبی و متدین دیده به جهان گشود و تحت نظر مرحوم‌ پدر بزرگوارش، شیخ ابوالقاسم شفیعی که از جمله مدرسان حاذق قرآن و علوم دینی در زمان خود بودند، پرورش یافت.
 همزمان با فراگرفتن علوم مذکور نزد پدر از ایام‌ نوجوانی با تلاش و جدیت فراوان به کار کشاورزی نیز اشتغال داشت و در آغاز جوانی با علاقه وافر به فراگیری علوم و معارف دینی در سطوح بالاتر پرداخت و وارد حوزه علمیه همدان شد و نزد اساتید بزرگواری از جمله آیت اله العظمی آخوند همدانی افتخار شاگردی یافت؛ مدتی نیز در حوزه علمیه کرمانشاه نزد شهید آیت اله العظمی اشرفی اصفهانی کسب فیض نمود.
با توجه به هوش و استعداد و اشتیاق فراوان برای تکمیل معلومات خود با شرکت در آزمون سراسری دانشگاه ها در اوایل دهه ۴۰ شمسی در رشته فقه و مبانی حقوق اسلامی دانشکده الهیات و معارف اسلامی دانشگاه تهران پذیرفته شد و همزمان با تحصیل در دانشگاه تهران، در مدرسه عالی شهید مطهری سپهسالار سابق از محضر اساتید بزرگواری چون استاد مطهری آیت اله مفتح و آیت اله طالقانی کسب علم نموده و در دانشگاه نیز در محضر بزرگانی چون دکتر بدیع الزمان فروزانفر و دیگر اساتید تعلیم یافت و با استخدام در آموزش و پرورش در دبیرستان های اطراف تهران مشغول تدریس گردید.
همچنین ایشان به هنگام اشتغال به تحصیل در دروس حوزوی ، با واعظ و عارف شهیر مرحوم حجت الاسلام والمسلمین آقا سید شکرالله اصغری بهاری و نیز روحانی و واعظ بزرگوار حجت الاسلام والمسلمین حاج سید ناصر موسوی مرام هم دوره و همدرس بودند .
 پس از فراغت از تحصیل در دانشگاه تهران به شهر بهار بازگشت و در دبیرستان های شهرهای همدان و بهار مشغول به تدریس شد؛ در عین حال در انجام فعالیت‌های مذهبی و فرهنگی و همچنین جلسات آموزش قرآن و نهج البلاغه به علاقه‌مندان اهتمام می ورزید.
با شروع اعتراضات مردمی علیه رژیم پهلوی، آن مرحوم جزء نخستین کسانی بود که با انجام فعالیت های انقلابی به روشنگری مردم می پرداخت و پس از پیروزی انقلاب اسلامی به عنوان اولین رئیس کمیته انقلاب اسلامی بهار نقش محوری در وحدت و انسجام نیروهای انقلابی ایفا نمود؛ با آغاز جنگ تحمیلی به فعالیت های مختلف در پشت جبهه پرداخت و سپس با شهادت فرزند برومندش "شهید حسین فرجی" در جبهه های جنگ حضور یافت و به درجه جانبازی نائل آمد.
 با توجه به روحیه جهادی و تلاش گرانه وی که در وجودشان مشهود بود و از سوی دیگر از آنجا که همواره منزل ایشان محل مراجعه بسیاری از همشهریان برای رفع مشکلات و اختلافات و غیره بود  ، مرحوم شفیعی تصمیم به شرکت در نخستین دوره انتخابات شوراهای اسلامی شهر و روستا گرفت و با رای قاطع مردم به عضویت آن شورا در آمد و در مدت فعالیت خود در جهت حل مسائل و مشکلات شهر و همشهریان در حد توان کوشید و خدمات قابل توجهی در زمینه های گوناگون به یادگار نهاد.
همچنین سطح بالای علمی ایشان در فقه و مبانی حقوق اسلامی موجب انتصاب وی به عنوان رئیس شعبه ۱۰۴ شورای حل اختلاف قوه قضاییه شهرستان بهار گردید.
 زنده یاد سال ها در کسوت معلمی به آموزش و پرورش فرزندان شهر و دیار خود پرداخت و پس از ۳۵ سال خدمت صادقانه به افتخار بازنشستگی نائل آمد.
 تسلط فوق‌العاده وی بر معارف اسلامی، علوم قرآنی، زبان و ادبیات عربی باعث موفقیت فراوان ایشان در امر تدریس بود طوری که بارها به عنوان معلم نمونه استانی و کشوری معرفی شده و مورد تقدیر قرار گرفت.
 به جهت رشد و پرورش در خانواده ای متدیّن، سختکوش و اهل علم و دانش ، ایشان فردی متکی به خود ، در کار و فعالیت ، دقیق ، منضبط و با اراده و در عین حال بسیار مهربان و خوش برخورد و اهل معاشرت با دیگران بود و هیچگاه دست رد به خواسته محرومان و نیازمندان نمی زد .
  همین خصوصیات باعث شد تا مرحومشفیعی به عنوان معتمد روحانی بزرگ و واعظ و عارفشهر حجت الاسلام والمسلمین حاج آقا سید ابراهیم اصغری بهاری و روحانی و واعظ بزرگ دیگر شهر مرحوم حجت الاسلام والمسلمین حاج سید جعفر اصغری و نیز بنابر درخواست اهالی سال‌ها به عنوان امام جماعت در مساجد مختلف شهر  از جمله مسجد النبی (ص) ، مسجد امام علی النقی (ع) ، مسجد جامع، مسجد حاج فضلعلی و مسجد حضرت ابوالفضل (ع) به اقامه نماز جماعت اهتمام ورزد؛ در این دوران به لحاظ بیان شیوا، رسا و تسلط بر معارف و احکام دینی و سیره نبوی و ائمه اطهار و نیز آشنایی با تاریخ انبیا و قصص قرآنی و شرح و تفسیر قرآن کریم ، نهج البلاغه ، منابر گرم و پرشور مجالس وعظ ایشان همواره مورد استقبال خیل عظیمی از اقشار مختلف مردم به ویژه نوجوانان و جوانان، کارگران و بازاریان و غیره قرار گرفته و همواره مخاطبین با شور و اشتیاق خاصی در مجالس وعظ آن مرحوم حضور می یافتند.

 مرحوم استاد دارای استعداد و علاقه وافری در شعر و ادبیات و عرفان بود و همین موضوع موجب دوستی و صمیمیت بین ایشان و نویسنده معاصر مرحوم دکتر محمود حکیمی شد، ایشان چندین بار به شهر بهار سفر کرده و به دیدار استاد شفیعی آمده بودند و در سال‌های پایانی عمر پر برکتشان اقدام به سرودن اشعاری زیادی در موضوعات اخلاقی و عرفانی و مدح و رسای پیامبر (ص)، حضرت زهرا (س) و ائمه علیهم السلام نمود؛ همچنین یادداشت هایی با موضوعات عرفانی در سیره نبوی و ائمه اطهار، تفسیر قرآن کریم و همچنین کتابخانه شخصی ایشان ماندگارترین میراثی می‌باشد که از ایشان به یادگار مانده است.
سرانجام ، سحرگاه ۲۲ تیر ماه ۱۴۰۰ قلب پاک استاد محمد علی شفیعی از تپش باز ایستاد، اقشار مختلف مردم شریف و قدرشناس شهرستان بهار علیرغم وضعیت خاص کرونایی با حضور باشکوه خود در مراسم تشییع و تدفین پیکر معلم اخلاق و اصول مردم داری استاد قرآن و نهج البلاغه با این انسان بزرگ و فرهیخته وداعی شایسته بایسته و با شکوه داشتند.
" و سلام بر او روزی که زاده شد و روزی که روی در نقاب خاک کشید و روزی که زنده خواهد شد."

نمونه ایاز اشعار شادروان حاج محمد علی شفیعی:

 ای عاشقان ای عاشقان در عشق من افسانه ام
جامی که دوشم داده اند ، دیوانه ام دیوانه ام
دُردی کش میخانه ام ، مست از رخ جانانه ام
 وز خویشتن بیگانه ام ، دیوانه ام دیوانه ام
عقلت رها کن هوشیار تا ره بیابی کوی یار
چون من که گشتم بیقرار، دیوانه ام دیوانه ام
با جرعه ای مستم کنید ، با یار پیوستم کنید
 زنجیر بر دستم کنید ، دیوانه ام دیوانه ام
من که خمار باده ام ، دین و دل از کف داده ام
دستم بگیر افتاده ام ، دیوانه ام دیوانه ام
زان می که بیهوشم کند ، سرمست و مدهوشم کند
 هستی فراموشم کند دیوانه ام دیوانه ام
ساقی بده آن جام را ، پخته کند این خام را
کآرَد به دل آرام را ، دیوانه ام دیوانه ام
جامی کزین مخموری ام ، برهاند از رنجوری ام‌
 وزاین غم مجبوری ام ، دیوانه ام دیوانه ام
هان! ای شفیعی! این ندا  از هاتف آید بارها
 باده بنوش و خوش بیا ، دیوانه ام دیوانه ام

مرتضی بهادربیگی

انتهای پیام/ص