سیستم مدیریت پورتال پایگاه خبری نشاط شهر

احمد قره خانی دکترای تخصصی روانشناسی:

افسردگی در گذشته به عنوان اختلال دوران بزرگسالی تلقی میشد و باور بر آن بود که کودکان به لحاظ رشدی آنقدر بالغ نیستند که افسرده شوند اما اکنون شیوع افسردگی در کودکان به اثبات رسیده است. افسردگی به تجربه حالت ناشادی گفته می شود که تحمل آن دشوار است. کودکانی که دچار افسردگی هستند چندین مشکل دیگر نیز نسبت به بزرگسالان نیز دارند مانند: نبود تجربه های شادی آور، انزوای اجتماعی، کمی اعتماد به نفس، ناتوانی در تمرکز، مشکلات تحصیلی، مشکلات در خواب، غذا خوردن و دفع و دردهای جسمی، پرخاشگری، داشتن زمینه مرگ در بازی ها، گریه کردن بیش از حد، علاقه کم به فعالیت های لذت بخش که متاسفانه در برخی موارد شدید افسردگی میتواند نوجوان را به خودکشی مجبور کند. 

افسردگی در کودکان به چندین شکل ظاهر می شود مانند افسردگی حاد که در پاسخ به برخی رویدادهای ناگهانی زندگی از قبیل از دست دادن والدین پدید می آید و افسردگی مزمن که به تدریج و در طی دوره های زمانی خود را نشان می دهد که کودک تنها از یک حادثه ناگهانی در زندگی ضربه ندیده بلکه سابقه ای طولانی از محرومیت ها و جداییها را تجربه کرده است. 
افسردگی مخفی به مواردی گفته می شود که افسردگی کودک در هاله ای از سایر مشکلات مانند تحرک بیش از حد و رفتارهای ضد اجتماعی مخفی شده است این نوع افسردگی گرچه آشکارا خود را نشان نمی دهد اما  می تواند رشد شناختی، اجتماعی و جسمانی کودکان را با مشکل مواجه سازد. افسردگی مخفی شیوع زیادی در کودکان دارد که به خوبی تشخیص داده نمی شود .

عوامل خطرزایی که پیش آگهی وجود خطر افسردگی در کودک را دارند عبارتند از داشتن خلق و خوی دشوار از بدو تولد، سابقه وجود اختلال در خانواده ، اعتیاد و جدایی والدین و شیوه های نامناسب فرزند پروری و افسردگی مادر در دوران بارداری رهنمود های لازم برای والدین در جهت مواجه با اختلال افسردگی در کودکان عبارت است از: به احساسات کودک توجه کنید ، وقتی کودک مضطرب است آرام بمانید چون اضطراب والدین اضطراب کودک را افزایش می دهد، در مقابل رفتارهای نامناسب کودک صبور باشید چون کج خلقی شمت نشان می دهد که احساسات منفی پذیرفتنی نیست بنابراین سعی در پنهان کردن آنها می کند، دستاورد های کوچک کودک را تحسین کنید، اشتباهات کودک را تنبیه نکنید ، منعطف باشید اما در عین حال سعی کنید برنامه روزمره زندگی کودک را به طور منظم حفظ کنید، زمانی را برای صحبت کردن با کودک اختصاص دهید، بدبینی های آنان را به چالش بکشید، به انان انگیزه بدهید.

انتهای پیام/ص