سیستم مدیریت پورتال پایگاه خبری نشاط شهر

این روزها که صحبت از بررسی طرح افزایش صندلی‌های مجلس و تفکیک حوزه‌های انتخابیه در سطح کشور مطرح شده است، اختصاص یک نماینده به استان همدان شاید فرصتی باشد تا شرایط خاص بهار و کبودراهنگ ،مسئولان مرتبط را مجاب کند تا در مسیر و فرایند علاج چالش های فعلی، تفکیک حوزه انتخابیه بهار و کبوراهنگ را در راستای  بهبود شرایط کنونی و جلوگیری از گسترش پیامدهای ناشی از واماندگی ها در آینده را به طور جدی دنبال نمایند.

شهرستان بهار با جمعیتی بالغ بر 140هزار نفر که دارای چهار شهر، 3 بخش و 6 دهستان و حدود 68 روستای دارای سکنه و یکی از شهرستان های استان همدان است ، دارای موقعیتی استراتژیک در مسیر گردشگری و کریدوری مرکز کشور به غرب کشور را دارد  که نیازمند توجه ویژه است.

داشتن یک نماینده برای دو شهرستان همسایه(بهار و کبودراهنگ) از ابتدا تاکنون مورد رضایت اهالی هر دو منطقه نبوده است و همین باعث شده تا هر کدام دیگری را به عامل محرومیت و نرسیدن به حقوق قانونی خود متهم کنند البته بنظر نگارنده این اتهام نه صددرصد بلکه در مواقعی واقعیت دارد طبیعی است که نماینده از هر شهرستانی باشد دل در گرو دیار خود دارد و  ...

بنظر می رسد دو موضوع بسیار مهم ضرورت تفکیک حوزه انتخابیه بهار و کبودراهنگ را دو چندان می‌کند.

اولاً وجود مسایل سیاسی که با توجه به بافت قومیتی این دو شهرستان، هر دو حوزه بشدت علاقمند می باشند که نماینده از شهرستان آنها انتخاب شود و بر این هدف هم پافشاری وجود دارد لذا می بینیم بواسطه‌ی همین موضوع، پس از انتخابات مشکلات و نگرانی هایی ایجاد می شود و تجربه گذشته از برخی نارضایتی ها حکایت می کند که بدلیل همین ساختار حوزه انتخابیه است که به آن اشاره شد و بعضا منجر به ناراحتی و رقابت های منفی برای مردم دو شهرستان می شود بنابراین جهت جلوگیری از مشکلات سیاسی و امنیتی پس از انتخابات جدایی حوزه انتخابیه بهار و کبودراهنگ ضرورت دارد تا رقابت های منفی که مردم در زمان انتخابات با آن مواجه هستند پایان یابد.

موضوع مهم دیگری که تفکیک حوزه انتخابیه بهار و کبودراهنگ را ضروری و غیر قابل انکار می نماید، وضعیت جغرافیایی، جمعیتی، شرایط اقتصادی و امنیتی ویژه هرمنطقه‌ای است که می تواند آورده، پیامدها، فرصت ها و تهدیدهای خاصی برای آن شهر و منطقه داشته باشد.

شاخص های جمعیتی، جغرافیایی، اقتصادی برای شهرستان بهار با وجود شهرهای لالجین و صالح آباد بعنوان دو قطب اقتصادی و گردشگری و بهار بعنوان قطب کشاورزی موقعیت خاصی ایجاد نموده است تا از این فرصت نهایت استفاده گردد و در جهت توسعه دو شهرستان بهار و کبودراهنگ اجماع صورت بگیرد تا در انتخابات آتی دو شهرستان هر کدام با یک نماینده دنبال مطالبات خود باشند.

برای تخصیص نماینده به استان همدان فرضیه های متفاوتی در محافل طرح می گردد، اینکه این یک نماینده به کدام حوزه انتخابیه اختصاص پیدا کند موضوعی است که هر حوزه ای برای جذب آن تلاش می کند حتی در این برهه می بینم بعضی حوزه های انتخابیه شرایط افزودن یک نماینده را ندارند اما باز در تلاش هستند تا با لابی گری این فرصت را از دست ندهند.

در استان همدان شهرستان های همدان(و فامنین) و ملایر با داشتن دو نماینده می توان گفت دیگر شرایط افزودن یک نماینده دیگر را ندارند، نهاوند به تنهایی یک نماینده و اسدآباد ، رزن و تویسرکان هم یک نماینده دارندکه با در نظر گرفتن این شرایط هیچ کدام از معیارهای اختصاص یک نماینده دیگر را ندارند بنابر این می توان گفت پرونده اختصاص یک نماینده به جنوب و مرکز استان را قطعا باید بست.

با این اوصاف و با هر دلیلی که بتوان گفت، افزایش یک نماینده درحال حاضر شامل حال بهار و کبودراهنگ است، با در نظر گرفتن شرایط و معیارهای داشتن یک نماینده، بهار به تنهایی این شرایط را داراست که می تواند یک نماینده را داشته باشد از طرفی کبودراهنگ نیز با دارا بودن سه شهر، سه بخش و 10 دهستان با داشتن جمعیت لازم میتواند دارای نماینده ای دیگر باشد.

اگر این اتفاق بیفتد یک نماینده به حوزه انتخابیه اضافه و این دو شهرستان از هم تفکیک میگردد و قدرت دو نماینده میتواند برای دو شهرستان شمالی در استان نقطه‌ قوت به حساب آید و نباید فراموش کرد هر دو شهرستان از لحاظ جمعیت، وسعت، محرومیت ومسائل امنیتی؛ شرایط داشتن یک نماینده مستقل در مجلس را دارد.

با توجه به شاخص ها؛ داشتن یک نماینده مستقل حق مردم شهرستان بهار است وضرورت دارد تا مجمع نمایندگان استان ومسئولان با در نظر گرفتن این شرایط نگاه ویژه‌ای به این حوزه انتخابیه داشته باشند.

 موضوع دیگری که باعث ضرورت تفکیک این حوزه انتخابیه است محرومیت دو شهرستان است، نگارنده معتقد است واکاوی گذشته و بازگویی زخم های دوران و مویه کردن بر چنین رنج آوری هایی شاید چندان کارساز و خوشایند نباشد، ولی یادآوری گذشته برای عبرت گیری آینده و جلوگیری از تکرارتاریخ غلط، ضروری است.

البته اگر بخواهیم منصفانه هم سخن بگویم نباید تمام مدیریت ها و تصمیمات گذشته را با یک چوب باطل انگاشتن و ناکارامد توصیف نمودن برانیم، چراکه گاهی تلاش‌ها و گام های درخور تقدیر هم انجام شده است امّا کفاف جبران عقب ماندگی ها و فراهم نمودن بسترتوسعه متعادل و متوازن نکرده است و نمی کند.

از سوی دیگر علاوه بر موضوعاتی که به آن ها  اشاره گردید به طورانکار ناپذیر و با نگرش واقع بینانه باید اذعان نمود؛ تصمیم گیری، پیگیری و مدیریت منطقه ای با این میزان از وسعت جغرافیایی، این سطح و حجم از چالش ها، مشکلات و عقب ماندگی ها و مطالبات انباشته شده چند دهه‌ای، درحد توان و رمق یک نماینده با هر میزان از توانمندی، تخصص و تجربه نیست.

وظیفه نماینده پس از قانون گذاری و نظارت بر حسن اجرای قانون، پیگیری مشکلات حوزه انتخابیه و رفع آنها از طریق مسوولین اجرایی کشور است ، لذا تاثیر نماینده در حل مشکلات حوزه انتخابیه اثبات شده و غیرقابل انکار می باشد.

بنابر آنچه گفته شد؛ شهرستان بهار مستحق بذل توجه مضاعف و جهش تخصیص اعتبارات وخلق فرصت‌های توسعه یافتگی است  ولی نه تنها چنین جایگاه و فرصتی پیدا نکرده است بلکه روز به روز زخم محرومیتش بازتر گشته است‌.

امیدواریم با پیگیری مجمع نمایندگان استان، مسئولان، مردم و رسانه‌ها ، تفکیک حوزه انتخابیه بهار و کبودراهنگ در این ایام به واقعیت بپیوندد و این پرونده برای همیشه بسته بماند.

احمد رجبی راغب

انتهای پیام/ص