سیستم مدیریت پورتال پایگاه خبری نشاط شهر

گروه - مرضیه کریمی رادپور :  به گزارش نشاط شهر، عصر روز ۲۷ اردیبهشت دو کشاورز بهاری به نام های مرتضی طلایی نوین۴۲ ساله و مجید طلایی نوین جوان تقریبا ۲۴ ساله ای که در اراضی مزروعی خود واقع در حواشی شهر بهار (محدوده کوزه گران)  مشغول فعالیت بودند با سقوط به چاه متروکه ای که از وجود آن نیز، بی اطلاع بودند جان خود را از دست دادند .

مرحوم مرتضی طلایی نوین در پی باز کردن شیر شبکه آبیاری بارانی زمین تحت کشت خویش، به ناگاه در چاهی که دهانه آن ریخته بود سقوط کرده ،پسر عموی وی مجید طلایی نوین هم پس از شک به غیبت طولانی و نبود او ب دنبال  ایشان رفته که او نیز متاسفانه درگیر  حادثه مشابه  شده و به درون چاه سقوط میکند . پیکر  مرتضی طلایی نوین ، در  همان شب حادثه با کمک آقای محمد واحدی از کوهنوردان زبده بهاری از چاه خارج شده و  پیکر جان باخته دوم نیز به دلیل ریزشی و نم دار  بودن دهنه و اطراف چاه  که حاصل آبیاری زمین تحت کشت بوده  به روز بعد موکول شد که  فردای همان روز نیز  با حضور دادستان  در صحنه حادثه اجازه فعالیت با توجه به شرایط چاه و خطرات متصور شده، داده نشد  تا پس از گذشت ساعاتی با حصول اطمینان و وثوق خاطر، ادامه فعالیت و بالا کشی  را مجاز تشخیص داده و در نهایت پیکر  جان باخته دیگر نیز توسط آقای اکبر نجفی(مقنی) از چاه خارج شود.

با توجه به سوالات و ابهامات مردمی،نشاط شهر بر آن شد که مصاحبه و گزارشی را با آقایان محمد واحدی  و مرتضی قاسمی،کارشناس منابع طبیعی و زمین زراعی و محقق در زمینه قنوات ، داشته باشد.

محمد واحدی در پاسخ به این سوال که" چه اتفاقی در صحنه حادثه افتاد؟" اظهار داشت: ساعت یازده و پنجاه و دو دقیقه  شب بود که چند تماس با من گرفته شد و پس از اطلاع از صحت ادعاهای این اشخاص در خصوص سقوط همشهریانم در چاه با تشویق و ترغیب از جانب همسرم،۱۲ دقیقه بعد خودم را سر چاه دیدم . افراد متفرقه  از جمله کشاورزان ناراحت و عصبی و همچنین  ادارات و ارگان ها هم در آنجا محسوس بود.کمی آن طرفتر ناله های زنی  رو به الوند که چنگ به خاک میکشید  باعث شد دیگر هیچ اختیاری از خود نداشته باشم و من با امضا و مسئولیت خودم و با تجهیزات  و حمایتهای تیم هلال احمر و به امید زنده بودن همشهریان عزیزمان به داخل چاه رفتم.

واحدی در ادامه در مورد خصوصیات چاهی که دیده بود افزود: لحظه اول که وارد چاه شدم با یک پروژکتور که همراه من فرستاده شده بود تا تیم حمایت کننده هلال احمر، صدایم  را در  بالا  بشنوند ، داخل چاه نه دستگیره ای نه سکویی نه ریشه گیاهی برای گرفتن و نجات افراد  سقوط کرده ندیدم .عمق اب ابی بود و من تا گرون نیز داخل آب رفته بودم . چاه مذکور حالت قیف یا دوک داشت و از بالا و پایین فراخ و بزرگ بود ،من کف چاه را مثل اتاقکی سه در سه دیدم  که باز بود و پر آب و  باتوجه به تجربیات  خود ،یقین پیدا کردم که دو عزیز ما در لحظات اولیه سقوط جان سپرده بودند.

محمد واحدی  در ادامه تشریح کرد: بار نخستی که به داخل چاه رفتم پیکر مرتضی عزیز را دیدم ولی  بدلیل کم بودن طناب نتوانستم بالا کشی را انجام دهم به بیرون آمده و  برای بار دوم به داخل چاه رفتم و پیکر را بیرون کشیدم  ناگفته نماند در یک متری  چاه با ریزش گل و لای روی سر خود مواجه شدم دلیل آن هم حضور مردم عزیزمان در اطراف چاه  و روی زمینی بود که در آن هفت ساعت آب بارانی شده بود  و بسیار خوش شانس بودم که اتفاق ناگواری برایم پیش نیامد . برای بار سوم که خواستم داخل چاه شوم تا پاهایم رو دور چاه گذاشتم  دوباره چاه فرو ریخت و  من هم ادامه عملیات  را  تا فردا ،دیگر  به صلاح ندانستم .فردای همان روز دادستان با حضور در صحنه عملیات را بنا بر مصالح موجود و خطرات جاری، تا حوالی عصر متوقف کرد و ناگفته نماند که زحمت بالا کشیدن پیکر دوم  توسط قهرمان دیگر شهرمان اقای اکبر نجفی (مقنی)، کشیدند .

نشاط شهر در گزارشی دیگر پای صحبت ها و اطلاعات جامع و مستند  ،آقای مرتضی قاسمی همشهری بهاری و  کارشناس در زمینه کشاورزی و  تاریخچه قنوات  در بهار  نشست .

 کارشناس منابع طبیعی صحبت های خود را با شعر بنی آدم اعضای یکدیگرند که در آفرینش ز یک پیکرند از سعدی، آغاز کرد وضمن ابراز تسلیت  و همدردی با خانواده بزرگ شهید طلایی نوین  در رابطه با قنوات در بهار اظهار داشت: در قدیم الایام پنج قنات در شهر بهار موجود بوده به نام های :

۱)عباس آباد  ۲)قره آقاج  ۳)سراشکاف     ۴)تازه کریز   ۵)قنات کت کریزه

زمانی که تمدن در کوزه گران بود قنات نیز در آنجا وجود داشته و این قنات با توجه به وضع و حال در  گذشته، بسیار پیشرفته بوده یعنی اول قنات بوده و دوباره مدنیت در اطراف این قنات بوجود آمده و در آن زمان قنات مذکور  در حدود  تقریبی ۸۰ لیتر در ثانیه آب داشته و صحراهای پایین دشت  را سیراب می کرد و با توجه به فشار  آب زیادی که داشته باعث  فرسایش میشد و به اصطلاح ترکی (قارنه یرتلده)، با توجه به لزوم ایمن سازی  قنات که هم برای  سلامت خود مردم و هم ایمن بودن قنات ضروری به نظر رسید .گذشتگان از سطح زمین ۵ تا ۶ متری را کنده تا به خاک سفت برسند و شروع به سنگ چینی کرده و در دو متری و نرسیده به دهانه چاه سنگ  میگذاشتند و روی آن را با خاک پر میکردند که سیل داخل چاه نرود و از هر چند حلقه چاه یکی را باز گذاشته که هوا در جریان باشد و بالتبع عمل تبخیر منجر به ریزش چاه، صورت نگیرد.بعد از مدتها قناتها با تکنولوژی و نداشتن آب کافی کنار گذاشته شدند در این بین برخی از مردم  چاه هایی که در زمین خود داشتند را پر کردند تا کشت و کار کنند  و خریداران و مالکان  جدید هم به احتمال زیاد  بی اطلاع از وجود  این چاه ها بودند .

قاسمی در ادامه افزود :بارندگی بی سابقه  دو سال پیش و سیل حاصل از آن در منطقه کوزه گران باعث شد که  سطح ایستایی این‌چاهها از ۴۰ به ۱۸ برسد و با توجه به انسداد مسیر خروجی ،آب  در چاهها سرازیر شده و لایه های پایین پر آب شده و باتوجه به کشت محصول در این زمین ها وحرکت و وجود ادوات سنگین کشاورزی روی زمین  زراعی در این مناطق خاک به حالت اشباع رسیده(گل و لای)  و آب را نتوانسته  تحمل کند و با عوامل تشدید کننده ای مثل نبود راه تهویه در چاه ، خاک رویی، سست شده و  ناگاه چاه خالی و منجر به سقوط این دو  عزیز شده است .

مرتضی قاسمی با اظهار مطالب دیگری این‌چنین ادامه داد که :احتمال وقوع این نوع اتفاقات بسیار نادر است که دلایل آن به تفصیل در بالا ارائه شده ولی امیدوارم دیگر اتفاق فوت افراد را در پی نداشته باشد .

مجموعه خبری نشاط شهر  هم ضمن ابراز همدردی  و تسلیت دوباره به خانواده متوفیان،تقدیر و تشکر خود را از کسانی که بدون هیچ چمشداشت و حتی ذره ای  مسئولیت  و پاسخگویی، قهرمانانه جان خود را در کف دست گرفته و به یاری هم نوعان خود آمده را اعلام می دارد و امیدوار و صد البته به جد پیگیر است تا حداقل این چاه ها توسط مسئولین ذیربط با کمک‌مالکان و کشاورزان محترم شناسایی و دهانه قنات های پوشیده شده و رها شده را بازسازی نمایند تا دیگر هیچ خانواده ای داغدار چنین  حادثه تلخی نشود.

مرضیه کریمی

انتهای پیام /