تقریباً تمام کسانی که دارای شغل و بالطبع درآمد هستند و یا اینکه برای نقل و انتقال منزل مسکونی و یا خودروی خود راهشان به اداره مالیات افتاده است نسبت به مفهوم آن آشنایی دارند . در واقع مالیات تأمین هزینه ی عمومی توسط دولت و از جیب مالیات دهندگان است. پر واضح است دولت ناچار است برای تحقق درآمد خود و به منظور تأمین هزینه های مربوط ، اقدام به تعریف منابعی نماید تا بتواند با تحقق آنها ، مصارف خود را پوشش داده و از عهده انتظارات مردم در ارائه ی خدمات مربوط برایند .لذا برای تحقق بخشی از این مهم تشکیلاتی را تحت عنوان سازمان مالیاتی تعریف کرده تا از طریق آن بتواند میزان مالیات برنامه ریزی شده بر اساس بودجه ی مصوب را جمع آوری و هزینه نماید که البته روشن است بدون وجود چنین سیستمی برآمدن از عهده ی هزینه های جاری و حتی عمرانی که ممکن است از همین محل تأمین شود ناممکن است که البته در ارتباط با مسائل اجتماعی نیز موضوع کاملا صادق است .
در ارتباط با این حوزه و به بیان دیگر تأمین هزینه های اجتماعی که دارای دامنه ای گسترده هستند نیز نیازمند تعریف تشکیلاتی هستیم . در مسائل اجتماعی که به لحاظ موضوعی دارای تنوع قابل توجهی هستند نیز ، نیازمند آن هستیم تا برای افراد مسئولیت اجتماعی مشخصی تعریف نموده و طلب نمائیم.
تمامی افراد جامعه دانسته یا نادانسته ، کم یا بیش، از خدمات اجتماعی که جامعه ، فارغ از آنچه دولت به آنها ارائه میدهد ، استفاده می کنند و در واقع پای سفره ی پیدا و پنهانی که دیگران چیده اند نشسته اند.بسیاری از آنچه امروز به عنوان عامل کنترل و هدایت ما با محیطمان جاری است نتیجه ی عملکرد افراد و نهادهایی است که جدای از خدمات نهادهای دولتی و شبه دولتی همچون صدا و سیما و بر اساس احساس مسئولیت اجتماعی متولیان آنها شکل گرفته و خدماتی را ارائه کرده است.هستند بسیاری از تشکلها که در نتیجه احساس مسئولیت متولیانشان که برخاسته از دانش و آگاهی آنها نسبت به موضوع شکل گرفته و در حال ارائه ی خدمت هستند.موسسات بسیاری وجود دارند که بدون هیچ فشار محیطی و باهدف افزایش کیفیت مشخصات جامعه شکل گرفته و خدمات قابل توجه و البته بی سر و صدایی را به جامعه ی خود ارائه کرده اند .عمق و وسعت شاخص های اجتماعی بقدری وسیع هستند که حتی ما نمی توانیم اندازه مشخصی برای خدمات اجتماعی تعریف نماییم و البته این موضوع خود ریشه در انسان با تمام پیچیدگیهایش دارد .بسیاری از آنچه امروز به عنوان یک ناهنجاری در جامعه رخ می نماید ، می توانست با تعریف مسئولیت اجتماعی و همچنین تعریف راهکارهای مشخص جهت پیاده کردن آنها ، وجود نداشته باشند .
همان طوریکه امروز نیز بسیاری از ناهنجاریها که می توانست در جامعه رخ دهد ، در نتیجه مسئولیت پذیری اجتماعی برخی ، اتفاق نیفتاده است . ضمن اینکه باید این موضوع در جامعه جا بیافتد که هزینه مسئولیت اجتماعی بسیار کمتر از هزینه خلأ آن است. درطرف دیگر باید یادآور شد در واقع توجه به جامعه و پذیرش مسئولیت آن در واقع توجه به خود است . بسیار روشن است هر ناهنجاری و مساله ای که در جامعه رخ می دهد ، کم و بیش و دیر یا زود اثراتش متوجه تمام افراد خواهد بود و در واقع تمامی افراد باید هزینه ی آن را پرداخت نمایند و لذا فرهنگ سازی در این خصوص باید به عنوان نخستین گام جهت تحقق مسئولیت اجتماعی و به تعبیر دیگر مالیات اجتماعی مد نظر متولیان امر قرار گیرد . همانطوری که امروز شاهد هستیم روز به روز موضوع مسئولیت اجتماعی در غرب در حال پر رنگ تر شدن است . حتی در برخی موارد کار تاجایی پیش رفته است که افراد به صورت داوطلبانه می توانند خدماتی را به افراد نیازمند ارائه داده و دولت نیز متعهد می شود در صورت نیاز فرد داوطلب به خدمت مشابه در آینده آن خدمت را به او ارائه دهد و در حقیقت بدین ترتیب و به نوعی بستر را برای پس انداز اجتماعی او فراهم میکند. البته این صرفاً
یکی از صورت های موضوع می باشد و بهره مندی کامل از ظرفیت های اجتماعی به منظور استفاده از آن در تمامی بخش ها و ابعاد گوناگون اولاً نیازمند باور آن و ثانیاً نیازمند برنامه ریزی جامع و عملیاتی است .درعین حال امروز شاهد هستیم در بسیاری از مواقع مسائل اجتماعی در جامعه ی ما بدون توجه افراد آگاه و البته بی تفاوت رخ می دهد ، غافل از اینکه همه درون یک کشتی نشسته ایم و لذا به نظر می رسد دولت باید با بهره مندی از نظر اهل فن موضوع را با برنامه و البته چارچوب مشخص پیش برده و همگان را از ظرفیت های مغفول اجتماعی بهره مند سازد .
و لذا متقابلا و براساس چنین مقدماتی به نظر می رسد همه ی افراد جامعه همانگونه خدماتی را دریافت نموده اند متقابلا خود نیز باید دارای رسالت اجتماعی مشخص و قابل دریافتی باشند . بسیار روشن است احصاء کامل میزان خدماتی که افراد دریافت می نمایند و همچنین میزان خدماتی که می توانند ارائه دهند ممکن نیست.لکن قدم اول پذیرش حقیقت موضوع و تعریف مسئولیت اجتماعی برای افراد است و اینکه ما باید بپذیریم بدون کمک تک تک افراد ، تحقق جامعه ی ایده آل ناممکن است و اینکه دولت به تنهایی قادر نیست نسبت به تحقق کامل نیازهای اجتماعی پاسخ دهد. واضح است هم افزایی در این حوزه با بهره مندی از قدرت خلاقیت ، دانش و ورود نقدینگی به آن شتاب خواهد گرفت و میزان اختلاف بین آنچه که دولت به تنهایی می تواند انجام دهد با نتیجه همکاری و هماهنگی بین هر دو بخش بسیار قابل توجه خواهد بود .
کوتاه سخن آنکه ، برای تحقق جامعه ی آرمانی نیاز داریم از تمامی ظرفیت های ممکن جهت تعریف وظایف مرتبط برای تک تک افراد متناسب با توانایی های آنها ، در قالب تعریف "مالیات اجتماعی" بهره ببریم که تا هزینه ندهیم به توسعه نمی رسیم .
انتهای پیام/ص
*نشاط شهر هیچ مسئولیتی نسبت به نظرات ندارد و نمایش نظرات دلیلی بر تائید یا رد آنها نیست
* در نظرات ارسالی دقت شود که در آن توهین و افترا به اشخاص نسبت داده نشود.
* نظراتی که مغایر با اصول نظام جمهوری اسلامی باشد نمایش داده نمی شود.