به گزارش نشاط شهر به نقل از صبح الوند، مردم ما این روزها با مشکلات و معضلات بسیار مهمی دست و پنجه نرم می کنند که از میان آنها می توان به معیشت، مسکن، کار و اشتغال اشاره کرد.
اما در مدت زمان دو سالی که از ظهور و بروز کرونا در جهان و به تبع در کشور ما گذشته؛ بسیاری از مناسبات اجتماعی و فرهنگی کشورمان تحت تاثیر این بیماری نوپدید، به ناچار تغییر ماهیت داده و دچار تحولات سوءیی شده اند.
از مهمترین تغییراتی که به گونه ای آینده فرزندان ما را خواه ناخواه تحت تاثیر قرار داده است، مقوله تعلیم و تربیت در حوزه درس و درک و دبستان است.
سال گذشته به واسطه شرایط کرونایی تمام سال تحصیلی تعطیل و آموزها بصورت مجازی جسته گریخته انجام شد. اما هر چه به پایان سال تحصیلی نزدیک می شدیم، ابعاد ناپیدای اینگونه آموزش یعنی آموزش مجازی در قالب تهدید هایی که نسل های آینده را با چالشی جدی مواجه میکرد؛ بیشتر نمایان می شد. تا جایی که خود مسئولان و متولیان حوزه آموزش و پرورش کشور به کاستی های بسیار این حوزه که به صورت ناگاه و اجباری بر نظام آموزشی ما تحمیل شد، معترض و معترف شدند.
شاید از بخت بلند انتقال قدرت از دو دولت گذشته به دولت سیزدهم؛ منشاء تحولاتی شد که بدون تعصبات سیاسی و جناحی موجب حرکات ارزشمندی در راستای فراهم آوری بسترهای آموزش حضوری و بازگشایی مدارس در سال جدید تحصیلی شد. بنابه تعبیری دیگر، دولت جدید قبل از آنکه به ارتقاء پیام رسان ها و تقویت فضای مجازی ورود کند؛ با اعتماد و توجه به نظر کارشناسان و صاحب نظران امر تعلیم و تربیت که اکثریت قریب به اتفاق آنها در آموزش حضوری و بازگشایی مدارس اشتراک رأی و اتفاق نظر داشتند به رفع مهمترین معضل این حوزه یعنی واکسیناسیون دانش آموزی همت گمارد.
گرچه باید تصریح کرد که ادعای فوق دال بر تخطئه و تعطیلی آموزش مجازی و تقویت و ارتقاء پیام رسان های داخلی نیست و در سیاستهای آموزشی دولت سیزدهم، آموزش مجازی هم مورد غفلت واقع نشده و به موازات تلاش در رفع معضلات کلان آموزش حضوری که بر درهای مدارس مُهراجبار و قفل تعطیلی زده بود، موجبات ارتقاء و رفع ضعف های آموزش مجازی هم در دستور کار قرار گرفته؛ با این وجود اولویت دولت سیزدهم بازگشایی مدارس و آموزش حضوری مشروط به اجرای سناریوهای پیش بینی شده است.
آموزش حضوری و فعالیت مدارس در واقع میدان عمل در حوزه تربیت هستند که آموزش مجازی ناتوان تر از آن است که حتی بر کمترین انتظار حوزه تربیت جامه عمل بپوشاند و در خوش بینانه ترین حالت بتواند کمترین هدف تربیتی را محقق کند؛گرچه فضای مجازی و پیام رسان ها در حوزه تعلیم و آموزش هم نتوانستند حد قابل انتظار و کف مطالبات آموزشی را فراهم کنند.
با این وجود باید پذیرفت که بازگشایی مدارس و آموزش نفس به نفس و چهره به چهره دانش آموزان با معلمان و اولیاء مدارس در بالاترین حد انتظار اکتساب علم و دانش در هر دو حوزه «تعلیم» و «تربیت» را محقق می کند و دولت سیزدهم با توجه به این الزامات مهمترین معضل در امر بازگشایی و فعالیت مدارس را از میان برداشته و در حرکتی غیر قابل انتظار نهضت واکسیناسیون دانش آموزی را کلید زد.
با انجام واکسیناسیون دانش آموزان و تسریع غیر قابل تصور در امر واکسیناسیون عمومی این اطمینان حاصل می شود که دیگر نمیتوان نگران بیماری و تبعات آن بود و حتی در صورت ابتلای دانش آموزان، بیماری آنان در حد ابتلا به آنقلوآنزا خواهد بود و خطرات جدی آنان را تهدید نمی کند.
تا چند روز پیش تمام معادلات بازگشایی مدارس با هم همخوان و همجهت بود و خانواده ها که بارها تقاضای واکسیناسیون فرزندان خود را در شبکه های اجتماعی و دیگر رسانه های رسمی و نیمه رسمی عنوان کرده بودند به خواست خود رسیده بودند، اما یک اظهار نظر اشتباه که گاه بهانه تخریب و تحریف برخی از خدمات می شود، تمام رشته ها را پنبه و این قافله را دومرتبه لنگ و سرگردان کرد.
آن نکته ای که یقین خانواده ها در واکسینه کردن فرزندان خود را به تشکیک و تردید بدل کرد، انتشار گفت و گویی با این تیتر بود : «پیشنهاد آموزش و پرورش برای اولویتبندی واکسیناسیون دانشآموزان/ "رضایت والدین" شرط تزریق واکسن به محصلان»
جریان از این قرار بود که یکی از خبرگزاری ها در گفت و گو با مدیر کل دفتر سلامت و تندرستی وزارت آموزش و پرورش در رابطه با واکسینه کردن دانش آموزان و روال انجام این امر سوال کرده بود که این مسئول هم بنا به ذهنیات و سلیقه شخصی خود «رضایت خانواده ها» را شرط تزریق واکسن عنوان کرده بود. اظهار نظری که در واقع گره کوری شد بر تمام زحماتی که در امر بازگشایی مدارس و تضمین سلامت نسبی دانش آموزان کشیده شده بود.
جالب اینجاست که مسئول مورد نظر در ابتدای این گفتگو خاطر نشان کرده : ما از وزارت بهداشت درخواست کردهایم که نسبت به واکسیناسیون دانش آموزان اقدام کنند. همچنین اطلاعات لازم در خصوص تعداد دانش آموزان و مقطع آنها را به وزارت بهداشت اعلام کردیم. اکنون منتظریم که نحوه واکسیناسیون از سوی وزارت بهداشت اعلام شود، ولی فعلا به شکل رسمی چیزی را به ما اعلام نکرده است.
همین اظهار نظر بهانه ای شده است که برخی از افراد سفسطهگر از هر تریبونی و بیشتر شبکه های اجتماعی خطر آفرین بودن واکسیناسیون دانش آموزان را عَلَم کنند و والدینی که پیش از این مصرانه خواستار واکسینه کردن فرزندان خود و آموزش حضوری بودند، را دچار تردید و تشکیک کند.
تنها ادله ای که از سوی سفسطه گران و بعضا خانواده ها درباره واکسیناسیون دانش آموزان با اخذ رضایت از والدین بیان شده این بود که اگر تزریق واکسن برای دانش آموزان خطرآفرین و حادثه ساز نیست، چه الزامی دارد که یک مسئول دولتی شرط تزریق را رضایت خانواده ها اعلام کند؟
از سوی دیگر آنچه که این گره را به کورگرهی ناگشودنی تبدیل کرد، اقدام عجیب مدرسه ای در استان البرز بود که خودسرانه اقدام به ارسال پیامک و رضایت نامه با هدف اخذ امضا و رضایت از خانواده ها برای تزریق واکسن به دانش آموزان کرده بود. مطلبی که به شدت از سوی وزارت آموزش و پرورش تکذیب و مورد پیگرد قرار گرفت.
با این اوصاف خطاب به خانواده ها باید گفت که واکسینه کردن گروه سنی زیر 18 سال در ایران همگام با کشوزهای پیشرفته اروپاو امریکا دنبال شده و مورد مطالعه قرار گرفته است.
واکسینه افراد زیر 18 سال که عموما دانش آموز هستند از چند ماه قبل در اروپا و امریکا و چین مطرح بود و با صدور مجوزهایی استفاده از آن در کودکان بین 12 تا 18 سال هم آغاز شد. هرچند قوانین و شروط این واکسیناسیون هم به لحاظ حقوقی و هم پزشکی در کشورهایی مانند بریتانیا و آلمان به بحثهای بسیار گذاشته شد.
در بهار سال جاری و پس از دریافت مجوز تزریق واکسن به گروه سنی بالای 12 سال در اتحادیه اروپا، دویچهوله به نقل از ینس اشپان، وزیر بهداشت آلمان نوشت: «تصمیم در مورد واکسیناسیون تصمیمی شخصی است و توسط والدین فرزندان با مشورت پزشکان میتواند اتخاذ شود.»
واکسیناسیون کرونا در آلمان به کودکان بالای ۱۲ سال
در بریتانیا هم تزریق واکسن به گروه سنی تا 16 سال باید با رضایت والدین باشد هرچند کودک زیر 16 سال اگر مایل به دریافت واکسن باشد و پزشک شرایط او برای دریافت واکسن را تایید کند، علیرغم میل والدینش هم میتواند واکسن بزند.
دویچه وله به نقل از آلنا بویکس، رییس شورای اتیک آلمان که از طرفداران واکسیناسیون افراد جوانتر است، نوشته: «مهمترین استدلال برای واکسیناسیون افراد ۱۲ تا ۱۵ سال این است که آنها نیز میخواهند و حق دارند که از خود در برابر بیماری کرونا محافظت کنند.» در سراسر دنیا سوالات بسیار در مورد واکسیناسیون کودکان و نوجوانان مطرح شده است. کشورهای محدودی مانند چین و کوبا هم البته واکسیناسیون را از سنین بالای دو سال آغاز کردهاند و در این امر موفق بوده اند
با این اوصاف آیا نگرانی عوارض واکسن برای خانواده ها مهم تر و تعیین کننده تر از عواقب وحشتناک کروناست؟! به ویژه آنکه سویه های جدید این بیماری که از قرار معلوم سالهای سال مهمان پر زحمت مردم دنیا و هموطنان ماست، کودکان و نوجوانان این گروه سنی را در مرکز سیبل حمله خود قرار داده است.
بنابراین توصیه می شود که با مشورت و همفکری پزشک، تزریق واکسن به دانش آموزان معقول ترین و مقبول ترین راهی است که آینده تحصیلی آنها را نسبت به شیوه های چند وقت اخیر که عموما حول آموزش مجازی در گردش بود را تضمین میکند؛ مشروط به آنکه منابع اخبار و اطلاعات، منابعی موثق باشند نه مغرض!
انتهای پیام/ص
*نشاط شهر هیچ مسئولیتی نسبت به نظرات ندارد و نمایش نظرات دلیلی بر تائید یا رد آنها نیست
* در نظرات ارسالی دقت شود که در آن توهین و افترا به اشخاص نسبت داده نشود.
* نظراتی که مغایر با اصول نظام جمهوری اسلامی باشد نمایش داده نمی شود.